De zeereep bij Groote Keeten is een voorbeeld van een aangroeiende kust waar natuurlijke ontwikkelingen al voor 1990 werden toegestaan.
Het is een bijzonder gebied omdat er natuurlijke spontane aangroei plaatsvindt in een kustdeel dat verder vooral aan erosie onderhevig is. Vanaf 1953 voert de zee onafgebroken zand vanaf de onderwateroever naar het strand, vanwaar het doorstuift naar de duinenrij. Over een lengte van enkele kilometers is de duinenrij sinds die tijd van slechts enkele meters hoog uitgegroeid naar plaatselijk meer dan 15 meter hoog.
De geringe interactie van de beheerder in het gebied heeft daarbij tot gevolg gehad dat de geomorfologische vormen zich in de loop van de tijd vrij hebben kunnen ontwikkelen. Er is een natuurlijke gekerfde zeereep ontstaan, met meerdere stuifkuilen en kerven.
Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier (HHNK), beheerder van de waterkering, staat de verstuivingen in de zeereep toe binnen bepaalde grenzen. Als de kerven dieper worden dan 7,5 meter + NAP wordt ingegrepen door het planten van helm, het zetten van schermen en/of aanvulling met zand. HHNK volgt de morfologische ontwikkelingen daarvoor op de voet.